تأثیر دوازده هفته تمرین تناوبی هایپوکسی بر حجم های ریوی و رکورد شنای ۵۰ و ۱۰۰ متر کرال سینه ی شناگران نخبه

مقدمه: حبس نفس هنگام فعالیت ورزشی موجب القای هایپوکسی می شود. هدف از مطالعه ی حاضر، تأثیر دوازده هفته تمرین تناوبی هایپوکسی (حبس نفس) بر حجم های ریوی و رکورد شنای 50 و 100 متر کرال سینه شناگران نخبه بود. روش کار: در این مطالعه ی شبه تجربی، 22 مرد جوان شناگر به طور تصادفی به دو گروه تمرین هایپوکسی (13=n با سن 39/1 ±61/16سال، قد 94/1±92/177 سانتی متر، وزن 55/3±17/70 کیلوگرم) و تمرین عادی (9=n با سن16/1±67/16 سال، قد 24/5 ±33/176 سانتی متر، وزن 24/4 ±83/67 کیلوگرم) تقسیم شدند. برنامه ی تمرین تناوبی هایپوکسی شامل 8-3 دور شنای 200-25 متر کرال سینه و پروانه (هر 4 تا 6 حرکت دست یک بار نفس گیری)، 6 جلسه در هفته به مدت 12 هفته و تمرین معمولی بدون حبس نفس (2 حرکت دست یک بار نفس گیری) بود. قبل و پس از تمرین fvc، fev1، fivc و fiv1 و رکورد شنای 50 و 100 متر اندازه گیری شدند. داده های جمع آوری شده با آزمون آماری ancova تجزیه و تحلیل شدند (05/0>p). نویسنده مسئول: دکتر صادق ستاری فرد دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران تهران - ایران تلفن: 91786617252 98+ پست الکترونیکی: [email protected] نتایج: رکورد (ثانیه) هر دو شنای 50 و 100 متر شناگران پس از دوازده هفته تمرین هایپوکسی در حد معنی داری کاهش یافت. همچنین، fvc، fev1، fivc و fiv1 تنها پس از تمرین هایپوکسی افزایش معنی داری داشت (05/0p<) و مقادیر پس تمرینی این متغیرها در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل در حد معنی داری زیادتر بودند (05/0p<). اما، تغییر معنی داری در مقادیر گروه کنترل (تمرین معمولی) مشاهده نشد. نتیجه گیری: به نظر می رسد، دوازده هفته تمرین کنترل تنفس (هایپوکسی) شنا نسبت به تمرین معمولی (بدون حبس نفس) می تواند موجب افزایش حجم های ریوی و بهبود رکوردهای 50 و 100 متر کرال سینه ی شناگران نخبه شود